14ο ΜΑΘΗΜΑ – 7 ΜΑΪΟΥ 2014
muhakkak =
οπωσδήποτε
özen göstermek = φροντίζω
tuhaf =
παράξενος
mesele = πρόβλημα, ζήτημα
doymak =
χορταίνω
çatlamak = σκάω, σπάζω
Acem = Πέρσης
karşı = απέναντι
şaşırmak = σαστίζω, τα χάνω
esas = βάση,
βασικός
konu = θέμα,
υπόθεση
hemen = αμέσως
ilan = αγγελία
kuvvet = δύναμη
kuvvetle = δυνατά
bağırmak = φωνάζω
sanat = τέχνη
durak = στάση
yakınmak = διαμαρτύρομαι
yakınma = παράπονο
yayınlamak = δημοσιεύω
yayın = δημοσίευση, εκπομπή
bayılmak = λιποθυμώ
bulunmak = βρίσκομαι
alaycı = ειρωνικός, χλευαστικός
çağ = περίοδος, εποχή
soğumak = κρυώνω
zil = κουδούνι
Χρονικές Μετοχές – Ταυτόχρονο (συνέχεια)
Η Κατάληξη -ken
Προσθέτοντας την κατάληξη –iken στη ρίζα του ρήματος, σχηματίζουμε την χρονική
επιρρηματική μετοχή, την οποία μεταφράζουμε ως «όντας», «καθώς», «ενόσω», «ενώ»
ή και «όταν». Προστίθεται σε ουσιαστικά, σε επίθετα και σε αντωνυμίες, ενώ στα
ρήματα σχεδόν πάντα στο 3ο ενικό πρόσωπο του Geniş Zaman. Το κυρίως ρήμα μπορεί να βρίσκεται σ’ οποιοδήποτε
χρόνο ή έγκλιση, ενώ το υποκείμενο του κυρίως ρήματος μπορεί να διαφέρει από το
υποκείμενο της μετοχής.
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για
την μετοχή ενεστώτα του ρήματος είμαι «ermek». Το –e της κατάληξης
δεν αλλάζει και οι επιθεματικοί τύποι είναι –ken μετά από σύμφωνο και –yken μετά από φωνήεν. Χρησιμοποιείται με κάθε χρόνο εκτός
του Αορίστου σε –di ενώ ως επί το πλείστον
προστίθεται στον Geniş
Zaman.
Örnekler
Mektubumu yazarken,
babam televizyon seyrediyordu = ενώ
έγραφα το γράμμα μου, ο μπαμπάς μου παρακολουθούσε τηλεόραση.
Bu sabah
okula giderken Ayşe’yi gördüm = το
πρωί καθώς πήγαινα στο σχολείο είδα την Αϊσέ.
O giderken
muhakkak beni uyan = όταν θα φύγει οπωσδήποτε
ξύπνησέ με.
Çocuklar avluda oynarlarken biz çarşıya gittik = ενώ τα παιδιά παίζανε
στην αυλή, εμείς πήγαμε στην αγορά.
İşten gelirken anneni
gördüm = ερχόμενος από τη δουλειά, είδα τη μαμά σου.
Όταν η κατάληξη –iken χρησιμοποιείται με ουσιαστικά, αντωνυμίες ή επίθετα,
μεταφράζεται ως «όταν είμαι».
Ben hastayken, annem
bana çok özen gösterir = όταν είμαι άρρωστος, η μητέρα μου με φροντίζει πολύ.
Αν η λέξη έχει καταλήξεις όπως
κτητικές ή πτωτικές, τότε αυτές θα προηγούνται της –ken, όπως :
Ben odamdayken, tuhaf bir ses duydum = άκουσα έναν παράξενο θόρυβο ενώ ήμουνα στο δωμάτιό
μου.
Ο τύπος gelince μετά
από Δοτική χρησιμοποιείται συχνά με τη σημασία «όσον αφορά» :
Bana gelince =
όσον αφορά εμένα.
Paraya gelince o çok bir mesele = όσον αφορά τα χρήματα, πρόκειται για δύσκολο ζήτημα.
Στην παλαιότερη γλώσσα, η κατάληξη –ince σήμαινε «μέχρι να». Η σημασία αυτή επιβιώνει σήμερα
μόνο σε παροιμίες :
Οι καταλήξεις αυτές προστίθενται στη
ρίζα του ρήματος και μεταφράζονται ως «όντας» ή «μόλις». Εδώ έχουμε διαδοχικές
πράξεις. Η πράξη της -ınca προηγείται, ενώ αυτή του κυρίως
ρήματος ακολουθεί αμέσως μετά. Η πράξη του κυρίως ρήματος είναι αποτέλεσμα ή
συνέπεια της μετοχής. Η μετοχή δεν δείχνει πρόσωπο ή χρόνο. Αν το πρόσωπο είναι
διαφορετικό από το υποκείμενο του ρήματος αυτό θα φανεί από κάποια αντωνυμία ή
από άλλο υποκείμενο.
Örnekler
Esas konuya gelince, gazeteciler sorular yapmaya
başladı = φθάνοντας στο κυρίως θέμα, οι δημοσιογράφοι άρχισαν να κάνουν
ερωτήσεις.
İnternette ilanı görünce, hemen telefon ettiler = τηλεφώνησαν αμέσως μόλις είδαν την αγγελία στο Internet.
Υπάρχει και η αρνητική μορφή :
Çocuk derslerini çalışmayınca, annesi çok kızdı = όταν το παιδί δεν μελετούσε τα μαθήματά του, η μητέρα του
θύμωσε πολύ.
Για να σχηματίσουμε την μετοχή του
«είμαι» χρησιμοποιούμε το ρήμα olmak :
Ο Συνδυασμός ir … mez
Όταν χρησιμοποιούμε το 3ο
ενικό πρόσωπο του Geniş
Zaman πρώτα καταφατικά και μετά αρνητικά
και χωρίς καμία άλλη λέξη ενδιάμεσα, τότε αυτό σημαίνει ότι αυτό που λέει το
κυρίως ρήμα γίνεται ταυτόχρονα με την ενέργεια της μετοχής. Με τον τρόπο αυτό
δίνουμε έμφαση σε δύο ταυτόχρονες πράξεις ή γεγονότα, ενώ το κυρίως ρήμα μπορεί
να είναι σε οποιοδήποτε χρόνο ή έγκλιση. Αν το υποκείμενο διαφέρει, τότε αυτό
θα διευκρινίζεται.
Örnekler
Florina’ya geli gelmez,
sanat müzesine
gitti
= μόλις ήρθε στη Φλώρινα, πήγε στο Μουσείο Τέχνης.
Έχουμε τρεις περιπτώσεις :
1)
Όταν γίνεται μια
πράξη συγκεκριμένη και αμέσως ακολουθεί μια άλλη συγκεκριμένη πράξη (το κυρίως
ρήμα), τότε μεταφράζουμε ως «όποτε», «κάθε φορά που».
2)
Όταν αναφερόμαστε
σε μια πράξη που έχει διάρκεια (κυρίως ρήμα) όση έχει και η μετοχή (-dikçe).
Okudukça öğrenirsin = όσο
διαβάζεις, μαθαίνεις.
3)
Όταν θέλουμε να
επισημάνουμε τη βαθμιαία αύξηση ή μείωση μιας κατάστασης. Σ’ αυτή την περίπτωση,
έχουμε το ρήμα να επαναλαμβάνεται.
Son günlerde iyileştikçe iyileşiyor = τις τελευταίες ημέρες, όσο πάει βελτιώνεται.
Deniz
soğudukça soğuyor = η θάλασσα όσο πάει κρυώνει.
Μπορεί να προηγείται η μετοχή και να ακολουθεί το ρήμα,
το οποίο τίθεται ως απαρέμφατο :
bildikçe bilmek = όσο πάει γνωρίζει
Στην αρνητική μορφή,
η κατάληξη -dikçe, π.χ. bilmedikçe, έχει υποθετική
σημασία. Όταν χρησιμοποιείται στην αρνητική της μορφή, το σημαινόμενο του ρήματος
είναι συνήθως αρνητικό, όπως :
Ασκήσεις 14ου Μαθήματος
1.
Γιατί
δεν με προσέχεις όταν μιλάω;
2.
Η
Νουρ και ο Λουτφού (Lütfü) πάντα χαίρονται όταν πηγαίνουμε στο σπίτι τους.
3.
Ο
Ζίγια (Ziya) όταν έχει χρόνο ασχολείται πολύ με τα παιδιά του.
4.
Όταν
αργούμε στη δουλειά βρίσκουμε μια δικαιολογία.
5.
Την
άλλη φορά που (όταν) θα προσέξει θα κάνει πιο σωστά τη δουλειά της.
6.
Θα
δω την καινούργια ταινία όταν έχω χρόνο.
7.
Πονάει
ο λαιμός του όταν πίνει κρύο νερό.
8.
Παίξαμε
ένα καινούργιο παιχνίδι όταν μαζεύτηκαν όλα τα παιδιά.
9.
Όταν
γυρίσει από το ταξίδι του θα μας εξηγήσει όλα όσα είδε.
10.
Καταλαβαίνουν τον δάσκαλο όταν κάνουν μάθημα
γιατί μιλάει αργά.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου